Dzień piąty

 

Dzieci pochodzące z różnych kultur i narodowości mogą być dla nauczycieli i innych uczniów dużym wyzwaniem. Czasami zachowują się w sposób niezrozumiały dla innych, ponieważ kierują się odmiennymi normami kulturowymi lub reagują na doświadczenia w klasie, które są dla nich trudnym przeżyciem. Często różnie pojmują wagę nauki, mają inny stosunek do swojej roli jako ucznia, inaczej postrzegają rolę nauczyciela. Aby między dziećmi nie kształtował się konflikt, należy wprowadzić kodeks zachowania, który będzie uwzględniał potrzeby całej społeczności szkolnej.  

 

Do określenia wspólnych reguł należy włączyć wszystkich uczniów, również z innych krajów. Jeżeli damy im szansę samodzielnie i w demokratyczny sposób wybrać najważniejsze dla nich normy zachowania i wartości, to z dużym prawdopodobieństwem będą je respektować. Zasady te powinny być wyeksponowane w przestrzeni szkolnej w taki sposób, żeby każdy je widział, zapamiętał i je przestrzegał. Dobrze by było, gdyby szkolny kodeks skupiał się na modelowaniu pozytywnych postaw zamiast wyliczać, czego w szkole robić nie wolno. Dzisiaj próbowaliśmy tego dokonać. Było to niełatwe zadanie, gdyż pracowaliśmy w grupach wielokulturowych z różnym doświadczeniem migracyjnym. Okazało się, że w kilku kwestiach mamy odmienne spojrzenie na standardy zachowania. Musimy jednak pamiętać, że to dzieci i młodzież są najważniejsi i należy respektować ich wartości, uczucia i oczekiwania. Zadaniem pedagogów jest stworzenie takiego kodeksu zachowania, który zniweluje tworzące się podziały, będzie sprzyjał integracji uczniów i stwarzał równe szanse ich rozwoju, niezależnie od pochodzenia i kultury.